وحید هاشمیان و چالش جوانگرایی در پرسپولیس؛ رویکرد آلمانی یا محافظه‌کاری ایرانی؟

سبک مربیگری ناشناخته وحید هاشمیان

وحید هاشمیان در حالی هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفته که اطلاعات چندانی از سبک مربیگری او در دسترس نیست. دانش ما عمدتاً به اخلاق و خصوصیات فردی او در دوران بازیگری محدود می‌شود. هاشمیان حتی در اوج دوران بازیگری نیز کمتر در رسانه‌ها حضور داشت و بخش عمده‌ای از دوران حرفه‌ای خود را در آلمان سپری کرده، همواره دور از هیاهوی فوتبال ایران بوده است.

تجربه مربیگری او به تیم‌های دسته ۵ و آکادمی باشگاه هامبورگ محدود می‌شود و به دلیل عدم پوشش رسانه‌ای این تیم‌ها، پیش‌داوری درباره پلن‌ها، تفکرات فنی، برخوردهای انضباطی یا مدل رفتاری او با بازیکنان دشوار است. حتی در مقطعی که عضو کادر فنی تیم ملی بود، کمتر مصاحبه می‌کرد و اتفاق ویژه‌ای رقم نمی‌زد که مورد بحث قرار گیرد.

امید به جوانگرایی با رویکرد آلمانی؟

با توجه به سابقه بازی در سه باشگاه آلمانی و طی کردن سیر تکاملی مربیگری در این کشور، حداقل در یک زمینه می‌توان از هاشمیان انتظار داشت: میدان دادن بیشتر به بازیکنان جوان – در صورت داشتن پتانسیل و تأیید فنی – نسبت به مربیان گذشته. این موضوع پیش از این بیشتر در حد شعار باقی مانده بود و جایگاه ویژه‌ای در تیم اصلی پرسپولیس پیدا نکرد.

نگاهی به عملکرد مربیان گذشته پرسپولیس در قبال جوانان

بررسی ۱۰ سال اخیر پرسپولیس نشان می‌دهد که دستاوردهای مثبتی در زمینه رسیدن و میدان دادن به بازیکنان جوان در تیم اصلی کمتر دیده می‌شود:

• برانکو ایوانکوویچ: در روزهای بی‌پولی گاهی به جوانانی مثل صادق محرمی میدان می‌داد، اما به صورت کلی تا مجبور نمی‌شد از جوانان استفاده نمی‌کرد.
• گابریل کالدرون: در هفته اول به امیر روستایی میدان داد و با بازی دادن به مهدی عبدی در دربی اعتبار کسب کرد، اما عمر مربیگری‌اش کوتاه بود و کمتر شبیه مربیان ایرانی عمل کرد.
• یحیی گل‌محمدی: در دوره چهارساله او، جوانان اساساً جایی در تیم اصلی نداشتند و به ندرت و از سر ناچاری دقایقی به آنها بازی می‌رسید. تمرکز بر ستاره‌های باتجربه بود و گل‌محمدی معتقد بود جوان برای فیکس شدن در پرسپولیس باید در حد ستاره باشد.
• اوسمار لوس ویرا: این رویه در دوره او نیز دنبال شد.
• خوان کارلوس گاریدو: جوانانی مثل حبوباتی و صحرایی گاهی به ترکیب رسیدند، اما هیچ‌کس فیکس نشد.
• آنتونی کارتال: در مصاحبه‌های نخست بر عدم توجه به سن بازیکنان تأکید داشت و جوانانی همچون عنایت‌زاده و براجعه را به ترکیب اصلی نزدیک کرد، اما فرصت شروع فصل جدید با او فراهم نشد.

چالش ریسک‌پذیری در پرسپولیس ناکام

با ورود هاشمیان و جلب توجه او به دو جوان توانمند تیم در همان ابتدا، می‌توان امیدوار بود که سرمربی جدید اقبال ویژه‌ای به بازیکنان جوان داشته باشد. این موضوع با توجه به خاستگاه فوتبالی و مربیگری او در آلمان دور از ذهن نیست. هاشمیان به دلیل دوری از فوتبال ایران، بیشتر بازیکنان را نمی‌شناسد و قاعدتاً نباید فرقی بین جوان و نامدار بگذارد و کیفیت و آمادگی را ملاک قرار دهد. اما از سوی دیگر، او یک مربی ایرانی است و احتمال دارد از محیط و شرایط فوتبال ایران تأثیر بپذیرد.

نکته مهم اینجاست که پرسپولیس فصل گذشته پس از چند سال قهرمانی، کاملاً ناموفق بود و پس از یک فصل ناکامی، هواداران دیگر حوصله شکست ندارند. این مسئله درصد ریسک‌پذیری هاشمیان را کاهش می‌دهد.

با شروع فصل جدید و تحت فشارهای رسانه‌ای، مصاحبه پیشکسوتان و خواسته‌های هواداران، مشخص خواهد شد که هاشمیان چقدر با رویکرد نیمه آلمانی خود پیش می‌رود و دوز رقابت و هیجان را در تیم بالا می‌برد یا چقدر تحت تأثیر نیمه ایرانی خود، محافظه‌کارانه و بدون ریسک عمل خواهد کرد.