حمله مرگبار در نیویورک: مهاجم به اشتباه وارد دفتر دیگری شد

جزئیات حمله و هویت مهاجم

مهاجم، شین تامورا، مردی ۲۷ ساله از لاس‌وگاس بود که با ورود به یک آسمان‌خراش ۴۴ طبقه در نیویورک، چهار نفر را به قتل رساند و سپس خودکشی کرد. شهردار نیویورک، اریک آدامز، فاش کرد که تامورا در نوشته‌ای که از خود به جا گذاشته، لیگ فوتبال آمریکایی را مقصر آسیب مغزی خود می‌دانسته است.

تامورا به دلیل سوار شدن به آسانسور اشتباهی، به جای دفتر مورد نظرش، وارد دفتر دیگری شده بود. او در نوشته خود، مشکلات روانی‌اش را ناشی از «انسفالوپاتی مزمن جراحتی» (CTE) عنوان کرده بود؛ عارضه‌ای مغزی که بر اثر ضربه‌های مکرر به سر ایجاد می‌شود و معمولاً در ورزشکاران رشته‌هایی مانند فوتبال آمریکایی دیده می‌شود.

هم‌بازی‌های سابق تامورا گفته‌اند که او در نوجوانی فوتبال آمریکایی بازی می‌کرده، اما هرگز به لیگ ملی آمریکا راه نیافته بود. یکی از مقامات شهری نیز به رسانه‌ها گفته که تامورا در نوشته‌اش درخواست کرده بود که مغزش پس از مرگ مورد مطالعه قرار گیرد و ابراز تأسف کرده بود. او احتمالاً به همین دلیل، برای خودکشی به سینه خود شلیک کرده تا مغزش سالم بماند.

قربانیان حادثه

در این حمله چهار نفر جان خود را از دست دادند:

• دیدارول اسلام: افسر پلیس ۳۶ ساله و محافظ ساختمان، مهاجری از بنگلادش که دو فرزند داشت و همسرش باردار فرزند سومشان بود.
• وزلی لوپتنر: یکی از کارکنان شرکت بزرگ «بلک‌استون».
• دو شهروند دیگر که از نیروهای انتظامی نبودند.

همچنین، یکی از کارمندان لیگ ملی فوتبال آمریکا نیز در این حمله به شدت مجروح شده است.

واکنش‌ها و وضعیت روانی مهاجم

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، که در سفر اسکاتلند بود، از این «حادثه تراژیک تیراندازی» ابراز آگاهی کرد و اطمینان داد که نهادهای انتظامی و دادگستری کشور «متوجه خواهند شد که چرا این دیوانه چنین جرم احمقانه‌ای را مرتکب شده است.»

تامورا در دوران دبیرستان در کالیفرنیا فوتبال آمریکایی بازی می‌کرده و هم‌بازی‌های قدیمی‌اش او را فردی شوخ‌طبع توصیف کرده‌اند. مربی سابقش نیز او را بازیکنی خوب و کوشا دانسته که می‌توانست «بازیکن بزرگی» شود.

لحظات وحشت در آسمان‌خراش

منطقه‌ای که حمله در آن رخ داد، یکی از پرجمعیت‌ترین نقاط نیویورک است که دفاتر شرکت‌های بزرگ در آن قرار دارند. بسیاری از کارمندان در زمان حادثه در حال بازگشت به خانه‌هایشان بودند.

در پی این حمله، بسیاری از کارمندان از ترس مهاجم پشت میزهای خود پناه گرفته بودند و برخی دیگر مشغول فرستادن پیامک‌های خداحافظی به عزیزانشان بودند. جسیکا چن، یکی از کارمندان، به رسانه‌ها گفت که به پدر و مادرش پیامک داده و نوشته که چقدر دوستشان دارد و نمی‌تواند احساس آن روز را توصیف کند.

نکیشا لوییس، شاهد عینی حادثه، نیز تعریف کرد که در بیرون ساختمان با دوستی نشسته بود که شاهد تیراندازی شد. او از پشت دیوارهای شیشه‌ای مهاجم را می‌دید و سپس مردی را مشاهده کرد که با جای گلوله از ساختمان خارج شده و فریادزنان کمک می‌خواست.