تأثیر هوش مصنوعی بر زبان و گفتار انسان: تقلید ناخودآگاه از واژگان ربات‌ها

تأثیر هوش مصنوعی بر واژگان روزمره

بر اساس یک مقاله پژوهشی با عنوان «ناسازگاری مدل و تغییر زبان: آثار زبانِ مرتبط با هوش مصنوعی در زبان گفتاری بدون متن انگلیسی»، مشخص شده است که پاسخ‌دهندگان انسانی بیش از پیش از واژگانی استفاده می‌کنند که در صدر واژگان هوش مصنوعی قرار دارند. این تغییر زبانی، که پیش‌تر به رویدادهای واقعی جهان قابل ردیابی بود، اکنون به نظر می‌رسد که از منابع بیرونی سنتی نشأت نمی‌گیرد.

واژه‌هایی در حال نفوذ

• «Delve» (کاوش کردن): این واژه که پیش‌تر معنای فیزیکی کاوش در معادن را تداعی می‌کرد، اکنون توسط مدل‌های زبانی بزرگ برای کاوش‌ها و کشفیات ناملموس به کار می‌رود و انسان‌ها نیز این کاربرد را پذیرفته‌اند.
• «Intricate» (پیچیده): کاربرد این واژه، به ویژه در نوشتارهای دانشگاهی، افزایش چشمگیری داشته است.
• «Underscore» (تأکید کردن): این واژه نیز مانند «intricate» شاهد افزایش ناگهانی در کاربرد بوده است.

از کلاس درس تا خیابان: گسترش نفوذ

اگرچه این تغییرات در ابتدا در نوشتارهای دانشگاهی نمود بیشتری داشتند، اما مطالعات نشان می‌دهد که این پدیده فراتر از محیط‌های آکادمیک نیز گسترش یافته است. هوش مصنوعی در حال شکل دادن به نحوه صحبت کردن ماست، حتی اگر لزوماً موضوعات گفتگوهایمان را تغییر ندهد.

از زمان انتشار چت‌جی‌پی‌تی در سال ۲۰۲۲، نحوه ساخت جملات، انتخاب واژه‌ها و تمایل به رسمی بودن در گفتار ما تحت‌تأثیر قرار گرفته است. واژه‌هایی که ربات‌های گفتگوگر هوش مصنوعی ممکن است بیش از حد استفاده کنند، در حال تبدیل شدن به جزئی جدانشدنی از مکالمات انسانی، به ویژه در حوزه علم و فناوری، هستند. جالب توجه است که مترادف‌های ساده‌تر این واژگان کمتر به کار می‌روند و مردم به نظر می‌رسد در حال جذب سبک خاصی از متن‌های تولیدشده توسط هوش مصنوعی هستند. این پدیده شبیه به زمانی است که کودکی شروع به استفاده از اصطلاحاتی می‌کند که از فرد مورد تحسین خود می‌شنود، با این تفاوت که در اینجا، بزرگسالان در حال تقلید از یک مدل زبانی آموزش‌دیده بر روی میلیاردها واژه هستند.

واژه‌نامه هوش مصنوعی و چالش اصالت

برخی از اصطلاحات رایج در زبان هوش مصنوعی، مانند «treasure trove» (گنجینه)، «root cause analysis» (تحلیل علت ریشه‌ای) و «enhanced user experience» (تجربه کاربری ارتقاءیافته)، ممکن است تصنعی یا غیرواقعی به نظر برسند. این موضوع چالش‌هایی را در زمینه اصالت و اعتبار ایجاد می‌کند.

وقتی شما در حال فروش محصولی هستید، پژوهشی ارائه می‌کنید یا صرفاً یک مقاله دانشگاهی می‌نویسید، باید هم اصیل به نظر برسید و هم به خوانندگان‌تان اطمینان دهید که می‌دانید درباره چه چیزی صحبت می‌کنید. با محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی، مردم سریع شکافی را تشخیص می‌دهند که باعث می‌شود اعتبار شما را زیر سؤال ببرند.

حتی اگر پژوهش شما دقیق و معرفی محصولتان صادقانه باشد، استفاده بیش از حد از این عبارات می‌تواند باعث بی‌اعتمادی کاربران شود.

انسان‌ها در جهان دیجیتال: مرزهای مبهم

این پدیده به موضوعی بزرگ‌تر از صرفاً تقلید زبانی اشاره دارد: اگر نتوانیم میان مکالمه‌کنندگان انسانی و هوش مصنوعی تمایز قائل شویم، مشکلات بالقوه‌ای ایجاد خواهد شد. در سال‌هایی که هوش مصنوعی در حال تکامل برای گذراندن آزمون تورینگ در دنیای نوشتاری دیجیتال بود، انسان‌ها نیز به طور گسترده به ارتباطات متنی روی آورده بودند. این امر فرصت بیشتری برای سردرگمی ایجاد می‌کند.

پیش از خلق ماشین‌های تولید متن، می‌توانستیم فرض کنیم که اگر با کسی در اینترنت گفتگو می‌کنیم، یک انسان است. اما اکنون، مدل‌های زبانی بزرگ «استاد نقش بازی کردن» هستند و اغلب نسبت به انسان‌های واقعی متقاعدکننده‌تر عمل می‌کنند. این هم‌زیستی ذاتی سیستم‌های هوشمند در دنیای ما، نگرانی‌های فوری‌تری را به وجود آورده است که فراتر از بحث بر سر واژگان روزمره است.